O ferrocarril representou unha innovación tecnolóxica importante, e cando no século XIX empezou a utilizarse para o transporte de pasaxeiros, as cidades dese século fóronse unindo mediante travesas de madeira, converténdose nunha prolongación da mina de carbón. Como o custo do transportte do mineral aumentaba coa distancia, as industrias pesadas tenderon a concentrarse cerca das vetas carboníferas. Durante este século tamén se puxo en funcionamento o barco de vapor, que foi aumentando progresivamente de tamaño, de tal xeito que en 1858 xa navegaba o Great Eastern, coñecido como “monstro do Atlántico”, de 691 pés de longo, 22 500 toneladas brutas e 1600 CV nos seus motores con hélices e 1000 CV nas súas rodas de paletas.
A universalización da máquina de vapor en locomotoras e barcos aumentou a demanda de carbón – incluso en zonas de occidente onde o acceso á madeira aínda era posible a finais do século XVIII, como era o caso de Rusia e de América – converténdose así as poboacións nunha prolongación da mina de carbón.
